Türk Kardiyoloji Derneği “Kalp Yetersizliğinde Yaşam Işığı” kampanyasıyla kalp yetersizliğinde farkındalığı artırmak için yola çıktı!
Toplumların yaşlanmasına bağlı olarak1 10 yıl içerisinde yaklaşık yüzde 50 artacağı öngörülen kalp yetersizliği vakaları2, insan sağlığını tehdit ediyor. Türk Kardiyoloji Derneği, hayata geçirdiği Kalp Yetersizliğinde Yaşam Işığı kampanyası aracılığıyla, kalp yetersizliğine ilişkin toplumsal farkındalığı artırmayı hedefliyor.
Türkiye’de 2 milyonun üzerinde insanda görülen kalp yetersizliği, yaşamı tehdit eden önemli bir sağlık sorunu olmayı sürdürüyor.Yapılan çalışmalara göre Türkiye’de kalp yetersizliğine ilişkin toplumsal farkındalık seviyesi düşük.1
Farklı fiziksel bulguların bir araya gelmesiyle oluşan klinik bir sendrom olan kalp yetersizliği, kalbin görevini gerektiği şekilde yerine getirememesi nedeniyle hastaların çabuk yorulması, nefes darlığı çekmesi ve ayak bileğinin şişmesi gibi fiziksel bozukluklara yol açıyor. Kalp yetersizliği olgularının yüzde 50’ye yakın bölümü 60 yaş ve üzerindeki bireylerde görülüyor. Bu ciddi sendromun sağ kalım oranları ise maalesef bağırsak, meme ve prostat kanserlerine kıyasla daha düşük düzeyde seyrediyor.1
Kalp yetersizliğinde en önemli faktörler arasında toplumların yaşlanması yer alıyor. Uluslararası bir çalışmaya göre 40 yaş sonrası yaşam boyu kalp yetersizliği gelişme riski yüzde 20 olarak ölçülüyor. Dünyada kalp yetersizliği görülme oranı genel olarak yüzde 2-3 iken, 70 yaş sonrası bu oran yüzde 10’a, 80 yaş sonrası yüzde 15-20’lere çıkıyor. Türkiye’de yaşam süresi son 20 yıl içinde yaklaşık 10-15 yıl uzamış bulunuyor.1 Türkiye’de 60 yaş üzeri nüfus halihazırda 7,5 milyonken3, 2023 yılında bu sayının 14 ila 15 milyonu bulabileceği öngörülüyor.1 Avrupa ülkelerinde 15 milyon, Amerika Birleşik Devletleri’nde 6 milyon, Türkiye’de ise 2 milyon kalp yetersizliği hastasının olduğu tahmin ediliyor.1 Önümüzdeki 10 yıl içerisinde bu sayıların yaklaşık yüzde 50 artacağı tahmin ediliyor.2
Tüm verilere rağmen, kalp yetersizliğinin pek çok türü önlenebiliyor ve sağlıklı bir yaşam tarzı ile kalp yetersizliği riski azaltılabiliyor.1 Kalp yetersizliğine ilişkin toplumsal farkındalığı artırmayı hedefleyen Türk Kardiyoloji Derneği, AstraZeneca Türkiye’nin koşulsuz desteğiyle “Kalp Yetersizliğinde Yaşam Işığı” toplumsal farkındalık kampanyasını hayata geçirdi. kalpyetersizligindeyasamisigi.com adresinden tüm içeriklerine ulaşılabilen kampanya ile kalp yetersizliğine dair tüm güncel bilgilerin risk altındaki bireyler ve yakınlarına ulaştırılması hedefleniyor. Konuyla ilgili açıklamalarda bulunan Türk Kardiyoloji Derneği Kalp Yetersizliği Çalışma Grubu Başkanı Prof. Dr. Hakan Altay şu ifadeleri kullandı: “Kalp yetersizliğine yönelik yeni bir toplumsal farkındalık kampanyasına başlamaktan mutluluk duyuyoruz. Web sitemiz ve Instagram hesabımız aracılığıyla hem halkımızın hem de sağlık çalışanlarımızın kalp yetersizliği hakkında doğru ve temel bilgilere rahatlıkla ulaşabilmelerini amaçlıyoruz. Kalp yetersizliği hayat kalitesinde kötüleşmeye, hastaneye yatışlara ve en önemlisi de ölüme neden olabiliyor. Kalp yetersizliği hayat boyu tedavi gereksinimi, sıklıkla hastaneye yatış, çoklu ilaç tedavisi gereksinimi gibi nedenlerle hasta yakınları, sağlık çalışanları aynı zamanda sağlık ekonomisi üzerinde yük oluşturuyor.1 Kalp yetersizliğine sebep olan unsurlar, kalp yetersizliğinin belirtileri, nasıl önlenebileceği, kalp yetersizliğinin takibi sırasında nelere dikkat edilmesi gerektiği gibi aydınlatıcı ve güncel bilgilerin yaygınlaşmasıyla çok sayıda insanı bilinçlendirebileceğimize ve halihazırda kalp yetersizliği yaşayan kişilere yardımcı olabileceğimize inanıyoruz.”
Referanslar: 1. Türk Kardiyoloji Derneği. Türkiye’de Kalp Yetersizliği Yol Haritası. https://tkd.org.tr/TKDData/Uploads/files/Turkiyede-kalp-yetersizligi-yol-haritasi.pdf (Son Erişim: 17.05.2021). 2. Savarese G, et al. Cardiac Failure Review 2017;3(1):7–11. 3. https://tuikweb.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=33712#:~:text=Ya%C5%9Fl%C4%B1%20n%C3%BCfus%20olarak%20kabul%20edilen,9%2C1’e%20y%C3%BCkseldi (Son erişim: 25.05.2021). 5. Nichols GA, et al.Diabetes Care 2004;27:1879–1884.
